ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-«Aς πούμε και κάποιες αλήθειες για την περίφημη “Σαρία” της Θράκης»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
                                                                                                                                 12-12-2017

Ιλχάν Αχμέτ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής

«Aς πούμε και κάποιες αλήθειες για την περίφημη “Σαρία” της Θράκης»

Μεταφέρουμε τα κύρια σημεία της τοποθέτησης του βουλευτή Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής επί του νομοσχεδίου «Τροποποίηση του άρθρου 5 του ν.1920/1991 (Α΄11), με τον οποίο κυρώθηκε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Περί Μουσουλμάνων Θρησκευτικών Λειτουργών» (Α΄182)», που αφορά στο ζήτημα της εφαρμογής της Σαρία στην Θράκη μετά και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στο πρόσφατο αναπτυξιακό συνέδριο στην Κομοτηνή.

Επισήμανση 1^η: «Σε θετική κατεύθυνση το νομοσχέδιο»

«Το νομοσχέδιο κινείται σε πολύ σωστή κατεύθυνση και ευτυχώς έχει ότι αποδέχθηκε τη συντρέχουσα, για να μην υπάρχει κανένα θέμα, διότι αν είχαμε αποδεχθεί την ολοσχερή κατάργηση, θα είχαμε και άλλα θέματα συνθήκης και άλλων παραβιάσεων»

Επισήμανση 2^η : «Η λεγόμενη “Σαρία” στην Θράκη είναι υποχρέωση που απορρέει από Συνθήκες και αφορά την εφαρμογή ενός εθιμικού δικαίου»

«Ειπώθηκε καταρχήν ότι η Ελλάδα ή η Πολιτεία με αυτή την υποχρέωση, την εφαρμογή της Σαρίας, παραβίασε τα δικαιώματα της μειονότητας, εδώ και είκοσι χρόνια, τριάντα χρόνια, και ότι δεν δόθηκε η κατάλληλη, αν θέλετε, προσοχή, από όλες τις κυβερνήσεις στο θέμα αυτό. Αυτό δεν είναι σωστό και θα σας πω γιατί. Εξαρχής  αυτή η υποχρέωση, όπως γράφει και η αιτιολογική έκθεση που κατατέθηκε μαζί με το νομοσχέδιο, ήταν μια υποχρέωση της Ελλάδος, που πηγάζει από το άρθρο 42. Το λέει το ίδιο το άρθρο 42. Βέβαια το άρθρο 42 δεν μιλάει για Σαρία κι ούτε υπάρχει Σαρία, υπάρχουν ακριβώς τα έθιμα  των μειονοτήτων αυτών. Μιλάει για ένα εθιμικό δίκαιο, όσον αφορά την οικογενειακή και προσωπική κατάσταση αυτών. Άρα δηλαδή η πρώτη υπερβολή είναι ότι υπάρχει Σαρία εδώ και τριάντα με σαράντα χρόνια στην Θράκη. Δεν υπάρχει ακριβώς αυτούσια η έννοια της Σαρίας. Υπάρχει ένα εθνικό δίκαιο, το οποίο, όπως, ορίζει και η συνθήκη  εφαρμόζεται  από τον οικείο ιεροδίκη».

Επισήμανση 3^η : « Μετά το 1982 ο κάθε μουσουλμάνος της Θράκης είχε δικαίωμα επιλογής θρησκευτικού ή πολιτικού γάμου. Ουδέποτε υπήρχε υποχρεωτική “Σαρία”»

«Υπάρχει και η εξής παρεξήγηση, ότι ουδέποτε ο μειονοτικός μουσουλμάνος στη Θράκη, ιδίως στα οικογενειακά θέματα, ήταν υποχρεωτικό να δικαστεί, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο. Και αυτό είναι ένα ψέμα ή μια υπερβολή μάλλον. Γιατί είναι υπερβολή; Μπορούσε ο κάθε μειονοτικός να επιλέξει τον τρόπο του πολιτικού γάμου, από το 1982 και μετά -πολιτικός γάμος- και σαφέστατα με κοινή δήλωση και με κοινή συναίνεση, με συν-απόφαση το ανδρόγυνο, εφόσον πήγαν και έκαναν πολιτικό γάμο, υπάγονταν στον αστικό κώδικα από τότε, παρά την ισχύ του νόμου του 1920».

Επισήμανση 4^η : «Το πραγματικό πρόβλημα ήταν η αποκλειστική αρμοδιότητα του μουφτή μετά την τέλεση θρησκευτικού γάμου»

«Όταν τελούμε ένα θρησκευτικό γάμο -όχι ότι παραβιάζουμε εμείς το δικαίωμα των εκεί μειονοτικών- ότι υπήρχε αποκλειστική, πλέον, αρμοδιότητα του ιεροδίκη, εφόσον τελέσει θρησκευτικό, σας το επισημάνω, όχι πολιτικό γάμο. Αυτό το νομοσχέδιο τώρα τι κάνει; Φέρνει επιπλέον δικαίωμα, με την συντρέχουσα αρμοδιότητα και στο θρησκευτικό γάμο, δηλαδή ενισχύει και το θρησκευτικό γάμο».

Επισήμανση 5^η: « Σε περίπτωση σύγκρουσης διαδίκων κατά το διαζύγιο μετά από θρησκευτικό γάμο, να διασφαλίζεται το “μεχίρ”, τα δικαιώματα της γυναίκας από προίκα»

«Εφόσον ο άλλος επιλέγει να κάνει θρησκευτικό γάμο, σε περίπτωση που οι διάδικοι δεν συμφωνήσουν, το παρόν νομοσχέδιο προτείνει να εφαρμοστεί ο Αστικός Κώδικας. Ωραία, λοιπόν. Εδώ ,όμως, υπάρχουν κάποια προβλήματα, διότι ο θρησκευτικός γάμος, σαν θρησκευτικός γάμος, όπως είπε και ο Εισηγητής μας έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Δηλαδή πρέπει να ορίζεται ως συστατικό στοιχείο του θρησκευτικού  ισλαμικού  γάμου, το μεχίρ. Τι είναι το μεχίρ; Είναι η προίκα, για να το καταλάβουμε με απλά ελληνικά. Τι θα γίνει δηλαδή με το θέμα της προίκας; Μπορεί κάποιοι να καταστρατηγήσουν το άρθρο αυτό  -άντρες που τέλεσαν θρησκευτικό γάμο εν γνώση, δεν επέλεξαν να κάνουν πολιτικό γάμο-  και να διαφύγουν, να ξεφύγουν από την υποχρέωση πληρωμής της γυναίκας, διότι σύμφωνα με το   θρησκευτικό ισλαμικό  γάμο, με τη σύμβαση οικειοθελώς, υποχρεούται ο άντρας, σε περίπτωση που χωρίσει τη γυναίκα να καταβάλλει κάποια αποζημίωση».

Επισήμανση 6^η : « Η αναγνώριση των δημοσίων διαθηκών μουσουλμάνων πολιτών στην Θράκη, να αποκτήσει αναδρομική ισχύ»

Ο Άρειος Πάγος είπε ότι είναι άκυρες οι διαθήκες. Ανυπόστατες λέμε εμείς οι νομικοί. Εντάξει, ωραία τις νομιμοποιούμε. Όμως, είναι προς το μέλλον αυτό βέβαια. Όσες, όμως, τώρα διαθήκες συντάχθηκαν σε προγενέστερο χρόνο ο νόμος λέει ότι θα δούμε την υπαγωγή, δηλαδή, εφόσον υπάχθηκε, δεν τις θεραπεύει πλήρως, κύριε Υπουργέ τις διαθήκες που συντάχθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, αφήνει να ισχύσει το προηγούμενο καθεστώς της ολοκληρωτικής ακύρωσής τους, διότι νομικά μιλάμε τώρα. Διότι η υπαγωγή πότε συμβαίνει; Στο θάνατο και στη δημοσίευση της διαθήκης. Οπότε, εάν ο θάνατος επήλθε χθες, ας πούμε και ο νόμος θα δημοσιευτεί μετά από μία εβδομάδα, πιο δίκαιο θα υπερισχύσει; Αυτή η διαθήκη θα είναι έγκυρη τελικά ή άκυρη θα είναι με τη δημοσίευση αυτού του νόμου;

https://www.youtube.com/watch?v=wNYdoVnMNhA&feature=youtu.be+ΑΧΜΕΤ+ΙΛΧΑΝ+ΕΠ+ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ+12+12+17+ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ+ΒΟΥΛΕΥΤΗ+ΡΟΔΟΠΗΣ+ΙΛΧΑΝ+ΑΧΜΕΤ+ΣΤΗΝ+ΕΠΙΤΡΟΠΗ+ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ+ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ+youtube.com